Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρεθήκαμε στην όμορφη Βυτίνα στα πλαίσια της διοργάνωσης "Άθλος Μαινάλου". Πρόκειται για ένα διήμερο event με αγώνες ορεινού τρεξίματος και ορεινής ποδηλασίας στα πανέμορφα μονοπάτια του Μαινάλου. Για τον αγώνα δεν θα πω πολλά καθώς είναι καλύτερα να αφήσω αυτό το κομμάτι στους ειδικούς. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ήταν μια πολύ καλή διοργάνωση, η διαδρομή ήταν όμορφη και όλοι (συμμετέχοντες και θεατές) φάνηκαν να το διασκεδάζουν. Μαζί με αυτούς και εμείς που πήραμε οικογενειακώς τα βουνά!

Γιατί όχι άλλωστε; Η Βυτίνα είναι τόπος καταγωγής οικογενειακών μας φίλων και τώρα που τα παιδιά έχουν μεγαλώσει λιγάκι αυτές διήμερες εξορμήσεις είναι πιο εύκολες. Η Βυτίνα "το στολίδι του Μαινάλου", είναι ένα γραφικό, φιλόξενο και τουριστικά αναπτυγμένο κεφαλοχώρι. Αποτελεί μια από τις δημοφιλέστερες βάσεις για σκι ή εξορμήσεις στην ορεινή Αρκαδία. Βρίσκεται στην «καρδιά» της ορεινής Πελοποννήσου, σε μια κατάφυτη περιοχή με πεύκα, έλατα και καστανιές, 38 χλμ. βορειοδυτικά της Τρίπολης, λίγο παραπάνω από 2 ώρες οδικώς από την Αθήνα, χτισμένη σε υψόμετρο 1.033 μέτρων, σε μια κοιλάδα στους πρόποδες του Μαινάλου. Οι θρύλοι και οι παραδόσεις που συνδέονται με το βουνό αυτό είναι αμέτρητοι. Σύμφωνα με τη μυθολογία, το Μαίναλο ήταν η κατοικία τού Πάνα, του τραγοπόδαρου θεού των ποιμνίων και των βοσκών, εδώ παρουσιαζόταν συχνά η θεά Δήμητρα και σε αυτό το βουνό περιφέρονταν οι Νύμφες. Αλλά και στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, το υπήρξε θέατρο της Επανάστασης 1821. Από την περιοχή αυτή και συγκεκριμένα από το χωριό Λιμποβίσι κατάγεται ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνη, το σπίτι του οποίου λειτουργεί ως μουσείο.


Η Βυτίνα συνδυάζει όλες τις ομορφιές της φθινοπώρου και του χειμώνα και προσφέροντας στους επισκέπτες της ηρεμία και χαλάρωση. Στα στενά δρομάκια του γραφικού χωριού, ξεπροβάλλουν διάσπαρτα, όμορφα, διώροφα, πέτρινα σπίτια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας ενώ στον αέρα κυριαρχεί η μυρωδιά του καμένου ξύλου από τα τζάκια. Η κεντρική πλατεία είναι το σημείο αναφοράς όπως σε όλα τα χωριά άλλωστε. Γύρω από αυτή θα βρείτε όμορφα καφέ για να απολαύσετε τον καφέ με το απαραίτητο γλυκάκι, παραδοσιακά εστιατόρια με πεντανόστιμα τοπικά φαγητά αλλά και μαγαζιά με προϊόντα της περιοχής κυρίως γαλακτοκομικά, βότανα, ζυμαρικά, μέλι, όσπρια αλλά και ξυλόγλυπτα. Μην παραλείψετε να προμηθευτείτε ψωμί από τους 2 παραδοσιακούς ξυλόφουρνους που υπάρχουν στη Βυτίνα, τέτοιο ψωμί δύσκολα θα συναντήσετε στις μεγάλες πόλεις.


Κοντά στην πλατεία βρίσκεται η βιβλιοθήκη της Βυτίνας με αξιόλογο ιστορικό υλικό της καθώς και το πετρόκτιστο «Ελληνικό Σχολείο». Η Βυτίνα διεκδικεί τη δικό της κομμάτι στην ιστορία, τα γράμματα και τις επιστήμες της χώρας μας. Είναι ο τόπος καταγωγής πολλών άξιων οπλαρχηγών και καπεταναίων και έχει παίξει ενεργό ρόλο στην ελληνική επανάσταση. Μάλιστα, ο οικισμός της πυρπολήθηκε από τα στρατεύματα του Ιμπραήμ επτά φορές. Επίσης είναι η γενέτειρα του ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου αλλά και του μεγάλου νομοδιδάσκαλου Βασιλείου Οικονομίδη.


Ακριβώς επάνω στην κεντρική πλατεία βρίσκεται και το Λαογραφικό Μουσείο, όπου εκτίθενται πολλά παλαιά και ενδιαφέροντα αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Εμείς το επισκεφθήκαμε και τα παιδιά πραγματικά εντυπωσιάστηκαν από τα εκθέματα, αν και τους ήταν πολύ δύσκολο να πιστέψουν ότι όντως υπήρξε η προ τεχνολογίας εποχή.


Άλλο ένα αξιοθέατο που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Τρύφωνα, ο οποίος οικοδομήθηκε το 1846 με κύριο υλικό το τοπικό μαύρο μάρμαρο. Αυτό όμως που χαρίζει ιδιαίτερη ομορφιά στο χωριό αυτό είναι ο δενδροσκέπαστος δρόμος που ξεκινά σχεδόν από την πλατεία του χωριού και καταλήγει στον επαρχιακό δρόμο Τριπόλεως-Βυτίνας. Είναι ο περίφημος «Δρόμος της αγάπης», όπου οι νέοι μιας άλλης παλιάς εποχής, έκαναν το περίπατό τους πρωτογνωρίζοντας τους μελλοντικούς τους συζύγους, ανταλλάσοντας ερωτικά βλέμματα και μηνύματα, σύμφωνα με τα αυστηρά ήθη της εποχής.


Στη Βυτίνα λειτουργούν πολλά ξενοδοχεία και ξενώνες. Εμείς επιλέξαμε για τη διαμονή μας το Αιώρα Luxury Suites, το οποίο βρίσκεται 200 μ. από την κεντρική πλατεία, πάνω σε έναν λόφο και παρέχει μοναδική θέα. Πρόκειται για έναν υπερσύγχρονο ξενώνα με 12 δωμάτια. Το δωμάτιο, αρκετά μεγάλο και ευρύχωρο για να φιλοξενήσει 4 άτομα ήταν κομψά επιπλωμένο, με ξύλινο πάτωμα, πολυελαίους, τηλεόραση με επίπεδη οθόνη, μίνι μπαρ (διέθετε ακόμη και κουζίνα) και υπήρχε ντους με υδρομασάζ αλλά και δωρεάν προϊόντα περιποίησης Korres. Η θέα δε από το μπαλκόνι μας ήταν μαγευτική. Το πρωινό σερβίρεται μετά τις 8.30 - πράγμα πολύ σημαντικό για όλους εμάς που κοιμόμαστε λιγάκι παραπάνω - στην τραπεζαρία και αποτελείται από τοπικά εδέσματα όλα φτιαγμένα από τα χεράκια της κυρίας Βάσως, τρία είδη καφέ (ανάμεσά τους και 5 ποικιλίες Nespresso), τσάι, γάλα, δημητριακά, φρεσκοστυμμένος χυμός πορτοκάλι, σπιτικό κέικ, σπιτικό γλυκό (εμείς πετύχαμε πεντανόστιμη μηλόπιτα), ζυμωτό ψωμάκι, μαρμελάδες, μέλι κ.α.


Όσο για το φαγητό, τι να πρωτοπώ! Επισκεφτήκαμε όπως προείπα οικογενειακούς φίλους στη Βυτίνα οι οποίοι τυγχάνει να λειτουργούν ένα από τα δημοφιλέστερα εστιατόρια του χωριού. Πρόκειται για το "Αρχοντικό της Αθηνάς", το οποίο βρίσκεται σε ένα μικρό δρομάκι δίπλα στην κεντρική πλατεία. Σε έναν άνετο χώρο με δυο τζάκια δοκιμάσαμε πεντανόστιμα τοπικά φαγητά μαγειρεμένα με μεράκι και αγάπη. Παραδοσιακή χορτόπιτα με μυρόνια και άλλα χορταρικά μαζεμένα από το βουνό, τυροπιτάρι (χειροποίητο φύλλο γεμιστό με τυρί φέτα και τηγανισμένο σε μπόλικο λαδάκι), ομελέτα με σπιτικό παστό χοιρινό, κόκκορα κρασάτο με μακαρόνια, κατσικάκι λαδορίγανη, μελωμένο χοιρινό μπούτι στο φούρνο με πατατούλες, γουρούνι στο σακί (χειροποίητο φύλλο γεμιστό με χοιρινό, τυρί φέτα και ντομάτα ψημένο στο φούρνο). Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού θεωρείται το αγριογούρουνο στιφάδο, το οποίο φαίνονται νοστιμότατο αλλά δεν δοκιμάσαμε (την επόμενη φορά σίγουρα!) και όλα αυτά συνοδεία σπιτικού κρασιού. Με λίγα λόγια ... σκάσαμε στο φαγητό. Στο εστιατόριο επικρατεί πολύ φιλική ατμοσφαίρα και όλοι επισκέπτες και προσωπικό είναι μια μεγάλη παρέα. Μάλιστα μας πρότειναν και άλλα εστιατόρια του χωριού με νόστιμα φαγητά! Τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από τη βόλτα στη κουζίνα του εστιατορίου (είναι ανοιχτή για όλους) και από τις τόσες επιλογές που είχαν.


Ο καιρός ήταν βροχερός πολύ και δεν μας επέτρεψε να απομακρυνθούμε από το χωριό και να επισκεφτούμε γειτονικούς οικισμούς όπως η Στεμνίτσα, η Δημητσάνα και τα Λαγκάδια. Σίγουρα θα ξαναπάμε για να επισκεφτούμε τόσα τα πανέμορφα γειτονικά χωριά όσο το Φαράγγι του Λούσιου και το χιονοδρομικό κέντρο του Μαινάλου.

Ευχαριστούμε πολύ το Aiora Luxury Suites και το Αρχοντικό της Αθηνάς για τη φιλοξενία και την περιποίηση.